Karolina Adamczak

Film, 00:05:12

Film bada, czego brakuje we współczesnej komunikacji. W rozpaczy o ludzkie połączenie zwracamy się do naszych urządzeń. Monolog w filmie jest inspirowany rozmowami, które odbyłem na anonimowych czatach online podczas produkcji tej pracy. Pomysł zrodził się w moim młodzieńczym życiu, kiedy odwiedzałem takie strony w poszukiwaniu przynależności. Internet to przestrzeń, w której pokazujemy, jak bardzo jesteśmy kochani. Jednocześnie jest to także przestrzeń, do której zwracamy się, gdy jesteśmy samotni, szukając potwierdzenia. Jednak tęsknota za połączeniem jest uważana za desperacką, a bycie tak samotnym, że trzeba zwrócić się do anonimowego czatu, jest tak desperackie, jak można to uznać. Jednak witryny takie jak Omegle były jedną z pierwszych interakcji mojego pokolenia z siecią, pierwszym miejscem, w którym wielu z nas doświadczyło intymności. Film ma na celu przerwanie tego cyklu alienacji poprzez wyeksponowanie tego haniebnie uznanego doświadczenia w celu znormalizowania poczucia samotności.